Cusco - Gastgezin en Spaanse Lessen

Sinds vrijdag alweer veel moois beleefd. Prima geslapen in Lima, eigenlijk zonder muggen en zaterdag rustig opgestaan, want het was toch grijs bewolkt en niet heel uitnodigend weer.
Om één uur naar het vliegveld vertrokken en om drie uur in de lucht naar Cusco. De vlucht duurde maar 1:10 uur. Bij aankomst en wachten op de bagage nog mooi gezien dat Nederland Brazilië inmaakte . Mijn gastvrouw stond klaar en binnen een kwartier waren we bij het huis waar ik momenteel acht dagen doorbreng.
Ik heb een eigen kamer in een huis van vier verdiepingen en een bed met heeeel veel dekens, want het is behoorlijk koud in huis. Ik logeer bij een opa, oma, moeder en twee dochtertjes van tien en zes. Ze zijn heel aardig en het is erg leuk om met hen te kletsen. We spreken altijd in het Spaans en daardoor leer ik snel bij. Vijf jaar geleden had ik op de Hogeschool twee modules Spaans met succes afgerond, maar alles was ver weg. Nu komt het terug en het vocabulaire breidt zich uit. Als ik iets niet weet probeer ik gewoon een Frans woord en de helft van de keren is het goed, haha.
Trouwens het zwarte hondje dat je op de foto ziet, heet Suki, dat is de Japanse naam voor Maan. Opa is namelijk half Japans en die invloeden zie je in het uiterlijk van de bevolking terug, net als gelijkenissen met Mongolen. Peru heeft een interessante geschiedenis van allerlei volkeren die hiernaar toe trokken en uiteindelijk misten.

Daar verteld mijn docent Spaans graag over. Ze is erg enthousiast en ik moet heel vaak om haar verhalen lachen. Deze week volg ik vijf dagen Spaanse lessen op een school. Dat is van 9 tot 13 uur. In de ijkoud, want het is 1 a 2 graden in het klaslokaal, en dat terwijl de zon buiten schijnt en het daar lekker warm is. Op de foto’s zie je dus dat we jassen aanhebben en een meisje had zelfs handschoenen aan!

Ook Cusco is een prettige stad om te zijn, schoon, goede sfeer, rustige en aardige mensen. Vanmorgen ben ik 40 minuten naar school gelopen en 30 minuten (helling af) terug. Dat is prima te doen. Zo net gepropt in een busje voor 18 eurocent meegegaan voor dezelfde afstand.

Het is hier nu negen uur en het voelt alsof het tijd is om te gaan slapen. In Nederland is het namelijk 2 uur ’s nachts en ik heb nog steeds een jetlag. Wist niet dat dat zo lang kon duren. De vorige dagen ging ik dan ook enkele uren slapen na een warme lunch. Gisteren trouwens even flinke hoofdpijn gehad, maar dat trok gelukkig weer weg. Denk niet dat het hoogte ziekte was. Wel doet de koude lucht pijn in je neus en is een sjaal erover dan handig. Ook bergop merk je wel een verschil door de droge lucht.

Oh ja, je ziet ook nog foto’s van corpsen die zich elke zondag op het hoofdplein presenteren aan de burgemeester en dergelijke. Wel leuk om mee te maken, het duurde uren en de kinderen zongen met volle borst het volkslied. De mooie regenboogvlag staat trouwens voor de stad Cusco en je ziet ook nog een beeld van de eerste Inca.

Nou, tot de volgende keer.
Groetjes, Hanneke